قافیه کل شعر حرف - د - است. اما قافیه بیت ششم حرف - ذ - است. به نظرم این صحیح باشد :
"... دفتر عشقش چو برخواند خرد کانِ (به معنای دکان) کاغذ پرشکر گردد بلی ..." و یا "... جانِ کاغذ پرشکر گردد بلی ..."
با تقدیم احترام به شما عزیزان که چنین کار بزرگی برای ادبیات پارسی کرده اید.
---
پاسخ: با تشکر، در گذشته (گویا به دلیل آن که در فارسی حرف «ذال» تلفظی جدای از «ز» داشته و تلفظش به «دال» نزدیک بوده، اگر اشتباه نکنم) حرف ذال را با دال قافیه می‌آورده‌اند. نمونه‌هایش را زیاد می‌بینید، از جمله در این غزل مولوی که «لذیذ» و «نبیذ» را را با «پدید» و «خرید» همقافیه گرفته. از این رو، موردی که اشاره فرمودید هم باید از آن دست باشد.