هوش مصنوعی: دوست وفادار، تو جفایی را به من آموختی، این ستم و بی‌وفایی را از کجا یاد گرفته‌ای؟

هوش مصنوعی: کجا هستند وفاهای نازنین تو که از آغاز، به ما درس شکار دل را آموختی؟

هوش مصنوعی: هر جا که ظلم و زشتی وجود داشت، شما خوبی را نشان دادی و وفاداری را آموختی.

هوش مصنوعی: ای دل، تو هم از این دنیای بی‌ارتباطی یاد گرفته‌ای، حتی از دوست آشنای خود.

هوش مصنوعی: اگر جانت مشتاق آن معشوق است، باید بگویی "بله"، چون این "بله" را از آن گرفتاری آموخته‌ای.

هوش مصنوعی: به عشق گفتم که مرا بلعیدی، آیا این کار را از اژدها یاد گرفتی؟

هوش مصنوعی: عصای موسی که به شکل مار درآمد، تو هم باید از آن عصا درس بیاموزی و مهارت‌های آن را فرا بگیری.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر از نگاه معشوق خسته شده‌ای، از لبان او در نهایت، راه چاره‌ای یاد گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: تو در حالیکه از لطف و خوبی دیگران برخوردار هستی و شکرگزار نیستی، در عوض از یک اشتباه کوچک او گلایه می‌کنی.

هوش مصنوعی: از آن شیرینی‌فروشی چیزی مگو، مگر اینکه شیرینی‌ای که از پیامبران آموختی، آن‌چنان است.

هوش مصنوعی: این آرامش و پاکی را از جمع خودت بگیر، زیرا این صفا و خیریت را از پیامبر آموختی.

هوش مصنوعی: هر آنچه را که مردم به تو آموخته‌اند، فراموش کن و تنها به دانسته‌های خداوندی خود تکیه کن.

هوش مصنوعی: ای عاشقان، شمس تبریزی مانند ابر در آتش سوخته است، اما از او نور و روشنایی را آموخته‌اید.