هوش مصنوعی: هر لحظه ای دل، به سوی محبوب خود می‌روی و از چشمان دیگران به شدت پنهان می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو مانند ماه به دنبال خورشید درخشان می‌روی و لباس‌هایت را پاره کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که با دوستانت نشسته‌ای، تو از درون به سمت هفت کیوان می‌روی، یعنی به سوی ستاره‌ها و آسمان‌های دوردست سفر می‌کنی.

هوش مصنوعی: در حضور مهمان‌ها به صورت خودت توجه کن و به سمت هنرمند چهره‌سازی برو که برای مهمانت کار می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی قلم در دست هنرمند ماهر به حرکت درمی‌آید، تو هم در دل تصویر انسان‌گونه‌ای قرار می‌گیری.

هوش مصنوعی: تو مانند آبی که زیر کاه قرار دارد، به آرامی و به دور از چشم‌ها به باغ می‌روی.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیای غم‌انگیز کسی تو را ببیند، دیگر غمگین نخواهد ماند؛ زیرا تو با زیبایی و ظرافت به جلو می‌روی.

هوش مصنوعی: ای کاش مردم تو را می‌دیدند، اما تو به‌طور پنهانی از میان همه‌ی آدم‌ها عبور می‌کنی.

هوش مصنوعی: حال ما را در نظر بگیر و وقتی پیغام ما را به پیشگاه سلطان می‌بری، به خاطر بسپار.