هوش مصنوعی: بت زیبا با لبخند شکرین‌ات، ارزش شکر را زیر سوال می‌بری. چه تأثیر شگرفی دارد اگر عقیق یمنی در مقابل زیبایی تو ظاهر شود.

هوش مصنوعی: عزیزم، کمی بیشتر در گلستان بمان و به آنجا نرو، تا برای شرم تو گل‌های سرخ چمن نتوانند از زیبایی‌شان کم کنند.

هوش مصنوعی: گل چه ارزشی دارد، اگر نگاهی به آسمان بیندازیم، می‌بینیم که حتی ستاره و ماه هم از آسمان برمی‌افتند و معنای واقعی آن‌ها در این دنیا چقدر تغییر می‌کند.

هوش مصنوعی: حق تو به خاطر فتنه و شور و هیجان به وجود آمده است، اگر تو در برابر این فتنه و شور و قیامت اقدامی نکنی، پس چه کار دیگری می‌توانی انجام دهی؟

هوش مصنوعی: این ابیات به زیبایی و تاثیرگذاری چشمان و زلف معشوق اشاره دارد. صورت او مانند آتش است که دل‌ها را می‌سوزاند و زلف‌هایش قدرت آن را دارند که دل‌ها را بشکنند. به عبارتی، زیبایی و جذابیت او نه‌تنها دل‌ها را به درد می‌آورد بلکه با انتظام و حالتی که دارد، می‌تواند احساسات را نیز در هم بشکند.

هوش مصنوعی: دل ما مانند بتکده‌ای است که نقش تو در آن نقش بسته است. هر بتی به شمنی متوجه شده است، اما تو تنها کسی هستی که برای من دارای ارزش و معنا هستی.

هوش مصنوعی: دل خود را از من نمی‌گریزی، زیرا اگر با بی‌مهری رفتار کنی، دل تو از ریشه‌اش جدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: در چاک و شکاف گردن تو، تنها یک قطره آب نادر وجود دارد که به هر چیزی که به آن بیفتد، نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در غم تو، بوالحسنان (دوستداران شما) از دین و مذهب خود دور شدند، چرا که زیبایی تو به قدری فراوان است که همه زیبایی ها را در خود خلاصه کرده است.

هوش مصنوعی: حاضران در مجلس، از زیبایی صورت تو مجذوب شده‌اند و از این رو نمی‌دانند تو در چه هنر و دانشی مهارت داری.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر عشق و محبتت به غیر از او باشد، پس تو کافری. ای بدن، اگر از این عشق و محبت جدایی، باز هم کافری.

هوش مصنوعی: بدون او، در آسمان و زمین، تو را به خدا جز در گوری که هستی، چیزی پوشانده نخواهد شد. هر چه بر تن کنی، جز جامه‌ای که او به تو داده، فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: شمس تبریز، که روح وطن را شکل داده، حقیقت وجودی است که در دل جان‌ها جا دارد. چون تو جان را به نوعی میهن داده‌ای.