فکر نکن که می‌توانی از دست من فرار کنی؛ فکر حیله و فن را فراموش کن؛ نمی‌گذارم با حیله و نیرنگ بگریزی

هوش مصنوعی: جان شیرین تو در دست من است و بدن بی‌جان تو چه می‌تواند بکند اگر تو از آن جدا شوی؟

خوی من هر چقدر تلخ و زهر است باید با آن بسازی؛ اگر از لگن(ظرف شمع) بگریزی معلوم می‌شود که پروانهٔ عاشق نیستی.

همچون کدو بی‌خبری از اینکه گلوی تو را با رسن بسته‌ام و می‌کِشم؛ آری تو را بسته‌ام و می‌کِشم، چگونه می‌گریزی؟

هوش مصنوعی: پرندگان زیبا و شاد در خوشی و سرسبزی چمن زندگی می‌کنند، اما اگر جغد و بوم و پرندگان کاذب از چمن دور شوند، دیگر در آنجا جایی ندارند.

وقتی که اینگونه گرفتار من هستی و راه گریز نداری پس بهتر که فکر حیله را از سر به‌در کنی و همچون مرده تسلیم شوی و خوش‌رفتار باشی.

تو کوه قاف نیستی اگر مانند کاه، از جا بروی؛ تو زر خالص نیستی اگر از شکستن (و امتحان) بگریزی

اگر همچون یک مخنث از زیبارویان ختن گریزان باشی آنگاه مردان، تو را مرد به‌حساب نمی‌آورند و از تو بیزار می‌شوند.

هوش مصنوعی: از آنجا که تو همچون یک نقش زیر دستان هنرمند هستی، از او نگریز. اگر از قلم و جادو این هنرمند دور شوی، خود را در خطر می‌اندازی.

هوش مصنوعی: من تو را به مانند ماه در دست گرفته‌ام، خوشا به حال تو که در این زمان تاریکی و کسوف قرار داری. اگر از این برج و وضعیت رهایی یابی، چه خوب خواهد بود.

تا زمانیکه از سلیمان گریزان هستی، دیو خواهی ماند و تا زمانی که از وطن می‌گریزی، غریب و غمگین خواهی بود.

نه! بهتر که خاموش باشی زیرا با تو هزاران کار دارم؛ تو اختیار نداری و (کوکب) سهیل اجازه نمی‌دهد که از یمن بگریزی.