هوش مصنوعی: تو بوسه‌ای از جانب حق دریافت کرده‌ای که به خاطر آن به شدت می‌لرزی، چون این بوسه جان تو را به حرکت درآورده و حالا از زندگی و وجود خود می‌لرزی.

هوش مصنوعی: در ابتدا و در حاشیه، وقتی نور و روشنایی به دل می‌تابد، حالت دل تاریک می‌شود و این تردید و لرزش ناشی از وضعیت آینه است که به خود آینه بستگی دارد.

هوش مصنوعی: این جهان همواره در حال تغییر و تردید است و هر روز و شب به خاطر ترس و امید افراد دستخوش نوسان است، زیرا تو خود روح این جهان هستی و به همین دلیل، جهان تحت تأثیر وجود تو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: تو در بین همه ی کالاها در بازار که مناسب توست، اگر برای سود و زیان نگران هستی، طبیعی است که دچار تردید و لرزش شوی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ترس تو باعث لرزش شکارچی‌ات شود، خودت به‌عنوان صیاد هم از تیر و کمان می‌لرزی.

هوش مصنوعی: تو به زیبایی مانند ماهی، اما رفتارت خشمگین و بی‌رحم است و همانند سنان، با نگاهی تهدیدآمیز به جان انسان‌ها می‌افکنی.

هوش مصنوعی: گاهی همچون می که در کاسه می‌جوشد و به شور و نشاط می‌آید، در فتنه‌ها فعال و پرانگیزه‌ای. و گاهی مانند اعضای یک بدن که در اثر خشم و غضب به لرزش درمی‌آیند، به شدت می‌لرزی و تحت تأثیر قرار می‌گیری.

هوش مصنوعی: دل مانند ماهی است که به دنبال خورشید می‌گردد و از این کار رنج می‌برد. تو چرا باید مانند دل در این حالت دلمشغولی و ترس و اضطراب باشید؟

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و مهربانی تو، فصل بهار و سرسبزی باغ همواره ادامه دارد؛ اما همچنان که برگ‌ها تحت تاثیر باد خزان قرار می‌گیرند، تو نیز دستخوش تغییراتی می‌شوی.

هوش مصنوعی: انسان‌ها مانند برگ‌های درخت هستند و تو مانند باد، که همگان را به تکان در می‌آوری. ظاهراً شیرین و محکم به نظر می‌روی، اما درونی ناپایدار و لرزان داری.

هوش مصنوعی: هر کسی که به تو نزدیک می‌شود، به خاطر اندوهی که بر دلش است، شکرگزار تو می‌شود. اما سقف صبر تو در برابر بار سنگین مشکلاتی که تحمل می‌کنی، در حال لرزیدن است.

هوش مصنوعی: وقتی که یقین تو قوی و بدون تردید است، نباید در افکارت لرزشی احساس کنی، مگر اینکه مثل کمانی که می‌لرزد، دچار تردید شده باشی.

هوش مصنوعی: زمانی که دم (رود) آرام می‌شود، ای سخنگو، گمان نکن که سکوت کرده‌ای. چرا که حتی از دم زنانی که فال می‌زنند، همچون زنان، می‌لرزی و به خود می‌لرزی.