مولاناغزل شمارهٔ ۲۸۴۱
به خدا کسی نجنبد چو تو تن زنی نجنبی
که پیاله‌هاست مردم تو شراب بخش خنبی
هله خواجه خاک او شو چو سوار شد به میدان
سر اسب را مگردان که تو سر نه‌ای تو سنبی
که در آن زمان سری تو که تو خویش دنب دانی
چو تو را سری هوس شد تو یقین بدانک دنبی
ز جهان گریز و وابر تو ز طاق و از طرنبش
چو ز خویش طاق گشتی ز چه بسته طرنبی
تو بدان خدای بنگر که صد اعتقاد بخشد
ز چه سنی است مروی ز چه رافضی است قنبی
بفرست سوی بینش همه نطق را و تن را
که تو را یکی نظر به که همیشه می غرنبی
غزل شمارهٔ ۲۸۴۰: منگر به هر گدایی که تو خاص از آن ماییغزل شمارهٔ ۲۸۴۲: بت من ز در درآمد به مبارکی و شادی
اطلاعات
وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به خدا کسی نجنبد چو تو تن زنی نجنبی
که پیاله‌هاست مردم تو شراب بخش خنبی
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند مانند تو به حرکت درآید؛ حرکتی که تو با جسم خود انجام می‌دهی، هیچ انسانی نمی‌تواند شبیه آن را انجام دهد، زیرا تو همچون پیاله‌های پر از شراب هستی که مردم را به شگفتی و نوشیدن دعوت می‌کنند.
هله خواجه خاک او شو چو سوار شد به میدان
سر اسب را مگردان که تو سر نه‌ای تو سنبی
هوش مصنوعی: ای دوست، در عرصه زندگی، خود را تابع او بگذار و همچون سوار در میدان حرکت کن. وقتی به جلو حرکت می‌کنی، نباید به چیزهای حاشیه‌ای توجه کنی، چرا که تو خود را در موقعیتی نمی‌بینی که شایسته‌ی توجه بیش از حد باشی.
که در آن زمان سری تو که تو خویش دنب دانی
چو تو را سری هوس شد تو یقین بدانک دنبی
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در زمانی که تو به دنبال حقیقت خود هستی و به درک درون خود نزدیک می‌شوی، اگر دلت هم به چیزی متمایل شد، بدان که آن میل تنها دنباله‌ای از خواسته‌های دنیایی است.
ز جهان گریز و وابر تو ز طاق و از طرنبش
چو ز خویش طاق گشتی ز چه بسته طرنبی
هوش مصنوعی: از دنیا فرار کن و به فضای آرام برو. اگر از خودت فاصله بگیری، می‌توانی از بندهای دنیا آزاد شوی و به آرامش واقعی دست یابی.
تو بدان خدای بنگر که صد اعتقاد بخشد
ز چه سنی است مروی ز چه رافضی است قنبی
هوش مصنوعی: به خداوندی که به انسان‌ها اعتقادات و باورهای مختلفی می‌دهد، توجه کن. این باورها از کدام مذهب و کدام فرقه سرچشمه می‌گیرد.
بفرست سوی بینش همه نطق را و تن را
که تو را یکی نظر به که همیشه می غرنبی
هوش مصنوعی: به سمت درک و آگاهی برو و گفتار و وجود خود را به دیگران هدیه بده، زیرا تو همیشه به نظراتی نیاز نداری که بر سرت می‌بارند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۸۴۱ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1396/10/25 19:12
همایون
اینکه چگونه یک نظر نووسازنده میتواند قومی وشهری وکشوری وجهانی را توسط یک انسان به حرکت ودگرگونی درآورد همانطورکه خدا به آسانی هرقوم وشهری رابه مذهب خاصی در می آورد. روحیه انقلابی و نوگرایانه و خویش کارانه انسان ازنظر جلال دین
1399/03/08 11:06
مهدی
قنبی، در واقع کمبی است، نام شهر قم امروزی به فارسی میانه