هوش مصنوعی: به جمع پرندگان نرو، زیرا که بدون بال و پر مانند آن‌ها نمی‌توانی پرواز کنی. اگر نه تو شاهی هستی و نه وزیر، پس به چه چیز می‌توانی افتخار کنی؟

هوش مصنوعی: زمانی که صدای بلندی را ایجاد کنی و کسی آن را نبیند، همه خواهند دانست که تو تنها یک صدا یا هیاهوی بی‌محتوا هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که تو جانشین خلیفه‌ای، آن طبل را از گردنت بردار و خنجر و زره بپوش، زیرا تو فرمانده‌ای با شکوه و عظمت.

هوش مصنوعی: به خداوند قسم، تو صاحب باغی هستی. پس از هر باغی که دزدی کردی، از گل‌های خودت بفروش و همه انگورهای حلال را بخور.

هوش مصنوعی: تو آن نور کامل نیستی که فقط نور بدهی و چیزی نگیری، بلکه مانند سائل هستی که امروز در حال رشد و نشو و نما هستی.

هوش مصنوعی: ای عشق، جواهر وجود خود را مانند ستاره بر آسمان برافراز، زیرا همه ستاره‌ها و ماه‌ها در برابر تو، تابش و روشنی خورشید را دارند.

هوش مصنوعی: دستت را به من بده و آن را از من نکش، چون من در حال مستی هستم. اینجا شراب و کباب هست و یک گوشه‌ای هم هست که خالی است.

هوش مصنوعی: مست و شاداب به سمت محافل پادشاه نگاه کن، بگو که در این محفل بزرگ چه فضایی حاکم است.

هوش مصنوعی: نه سردردی داری نه چیزی تو را به خماری می‌برد، نه غم تو باقی است و نه حالتی از زاری. ای همراه، غم خود را به فرمانروایی و نگهبانی بسپار.

هوش مصنوعی: پلیس و مأموران چه درباره دوستان پادشاه بگویند؟ همه آنها به یکدیگر چشم می‌دوزند که چه ویژگی‌های خوبی دارند.