هوش مصنوعی: تو همان جان و روحی که مانند باغی پر از گل‌های خوشبو، در دل من پنهان شده‌ای. اما اکنون که از من دور شده‌ای و پنهان گشته‌ای، احساس می‌کنم که جانم را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: چون آسمان به خاطر تو نورانی است، پس چه چیزی می‌تواند تو را پنهان کند؟ زیرا زندگی تو از وجود تو ناشی می‌شود، بنابراین اگر از وجود خود دور شوی، زنده نخواهی بود.

هوش مصنوعی: به خاطر شدت غیرت الهی و زیبایی خاص خود، ای پادشاه مردان، تو چنان از دید مردان و زنان پنهان شده‌ای که نمی‌توان تو را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: ای تو که مانند شمعی، نه مانند آسمان، که از آن عبور کرده‌ای. حالا ببین چه رازی است که در این لگن پنهان شده‌ای.

هوش مصنوعی: ای سهیلی، خورشید از زیبایی تو تحت تأثیر قرار گرفته و بی‌خیال شده است. ان‌شاءالله که این تغییر تو نشانه‌ای نیک باشد و از خوشی‌های پنهانی برخوردار شده‌ای.

هوش مصنوعی: مشک تاتاری در هر لحظه به مردم ناز و عشوه می‌آورد، چون سلطانی که از جایی دور پنهان شده است.

هوش مصنوعی: اگر از ما دور شوی و از همه موجودات، جای تعجب نیست ای ماه، که تو نیز از خودت پنهان شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو آن‌قدر به طور نامحسوسی در زندگی‌های مردم حاضر شدی که حتی از خود پنهان‌کاری‌ات نیز پنهان‌ شده‌ای.

هوش مصنوعی: شمس تبریزی به چاهی رفته است و تو مانند یوسف هستی که داخل چاه فرورفته. تو آب زندگی هستی، اما وقتی از دست دیگران مخفی شده‌ای، گویی در رسن پنهان شده‌ای.