هوش مصنوعی: این چه چتری است که بر سر این سرزمین نهادید، که یادآور جهان و آنچه در ذهن داشتید، می‌باشد.

هوش مصنوعی: چرا موهای بی‌نظیر کافر و چهره‌ی مؤمن را به هم پیوند زدی، در حالی که هدف تو از این کار توجه به مؤمنان و کافران بود؟

هوش مصنوعی: جان من از نور عظمت تو نورانی می‌شود، زیرا تو همچون دریا و گوهر در عمق جان قرار داری.

هوش مصنوعی: در مقابل عشق تو، تمام دلیران و شیران به شدت تحت تأثیر قرار گرفتند به گونه‌ای که لرزیدند و از پا افتادند، اما تو تنها به آرامی آن‌ها را نادیده گرفتی و ادامه دادی.

هوش مصنوعی: تو گاه زندگی را به ذلت و اسیری می‌اندازی و گاه دیگران را در مقام‌های بلند و سلطنتی قرار می‌دهی.

هوش مصنوعی: شما در دل دریا برای هزاران نفر زندگی را از دست دادید و در میان آتش هم برای هزاران نفر دیگر آتش سوزان به پا کردید.

هوش مصنوعی: در وجود هر انسان یک حقیقت پنهان وجود دارد که به اندازه‌ی همه‌ی خورشیدها، ماه‌ها، ستاره‌ها و سیارات با ارزش است.

هوش مصنوعی: در این بدن که به مانند تابوتی در میان خون و خاک است، روح این شهید هر لحظه برایت لذت‌بخش‌تر بود.

هوش مصنوعی: ای خورشید، هر ذره‌ای که در حضورت شکرگزاری کند، دهانش پر از شیرینی خواهد بود، چون تو خود شکر را داشتنی.

هوش مصنوعی: وجود مرده‌ام را با نمک حیاتت زنده و خوشبو کردی، مانند عطر دلنشین ورد و مشک و عنبر.

هوش مصنوعی: من از عشق تو به هر وسیله‌ای متوسل می‌شوم، زیرا تو در عشق خود هم اوج را داشتی و هم فرود را.