هوش مصنوعی: مردان بزرگ در حالت از بین رفتن کامل خود، دامن خود را از هر نوع دروغ و راست نشان می‌زنند و به افشاندن حقیقت می‌پردازند.

هوش مصنوعی: مرد بزرگ هیچ‌گاه دستش را به جان نمی‌زند. ای جان قلندر، چرا از سمت خود بلند شدی؟

هوش مصنوعی: سالکی که روحش به کمال رسیده بود، خود را به قلندر عرضه کرد و در گوش او گفت: ای قلندر، همان جا که تو ایستادی، من هم مشغول نوشیدن هستم.

هوش مصنوعی: اگرچه در عشق خود احساس سوز و آتش می‌کنی، اما در حقیقت، کامل و بی‌نقص نیستی؛ چون در شلوغی و هرج و مرج این دنیا به سر می‌بری.

هوش مصنوعی: در زیبایی دائم و بی‌انتها، چشم ازل شگفت‌زده و متحیر مانده است. نه از دو عالم چیزی به جمال او افزوده شده و نه از نفی او کاسته شده است.

هوش مصنوعی: تو نه در این مکان هستی و نه در آن مکان، اما عاشقان به خاطر آرزوهای خود آن جا را می‌نگرند، زیرا تو همان جا هستی و همان جا نیز تویی.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر ادعاهای بی‌پایه‌ات در مقام بالایی قرار داری، حواست را جمع کن و چشم‌هایت را از غفلت پاک کن تا ببینی که در واقع، همه چیز در اندیشه و باطن نهفته است.

هوش مصنوعی: سلام بر زندگی‌ای که رنگ وجود را به خود گرفته، خوشا به حال کسی که از هستی و نیستی آزاد است و هر دو را به زیبایی تزئین کرده است.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو نمی‌توانند جز زیبایی‌های شمس تبریزی را ببینند. او اگر بخواهد تو را پاک و روشن می‌سازد، اما این به خودی خود، از ذات تو نیست.