هوش مصنوعی: تو که خواب مرا بر هم زدی و رفتی و گوشه‌ای نشستی.

هوش مصنوعی: تو ما را در دام خود اسیر کردی و ما به این بندگی تن دادیم، اما خودت از این دام آزاد شدی.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی جز چنگال تو وجود ندارد که ما را به کفر و ایمان بکشاند. ای خدا، چه بسا که این کار دست‌هایی دیگر را به سوی خود جلب کند.

هوش مصنوعی: اگر خواب و آرامش از من برود، هیچ نگران نیستم چون که تو در کنارم هستی و این برای من کافی است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو برای عاشقان خود ساکی هستی، باقی عمر ما را با شادی و سرمستی پر کن.

هوش مصنوعی: ای تو که جلوه‌ای از روح و جان هستی و زیبایی تو بازار بتان را می‌شکنی.

هوش مصنوعی: وقتی که در ذهن ما تنها تصویر تو وجود دارد، پس پرستش این تصویر ضروری می‌شود.

هوش مصنوعی: عقل تو دومین و نفس تو نخستین است، که آمده‌ای تا ما را از بالا به پایین منحرف کنی.

هوش مصنوعی: این تصور که من از تو دارم، واقعی نیست و به خود تو مربوط نمی‌شود. تو همان‌طور که هستی، وجود داری.