مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ساقی انصاف خوش لقایی</p></div>
<div class="m2"><p>از جا رفتم تو از کجایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر بنده بگویمت روا نیست</p></div>
<div class="m2"><p>ترسم که بگویمت خدایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>خاموش نمی‌هلی که باشم</p></div>
<div class="m2"><p>راه گفتن نمی‌گشایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>می‌افشاری مرا چو انگور</p></div>
<div class="m2"><p>معشوق نه‌ای مرا بلایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گر چشم ببندم از تو کفر است</p></div>
<div class="m2"><p>زیرا که تو نور می‌فزایی</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>ور بگشایم بگویی منگر</p></div>
<div class="m2"><p>در ما تو بدیده هوایی</p></div></div>

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 1600

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1018

غزل شمارهٔ ۲۷۶۹

ساقی انصاف خوش لقایی
از جا رفتم تو از کجایی
گر بنده بگویمت روا نیست
ترسم که بگویمت خدایی
خاموش نمی هلی که باشم
راه گفتن نمی گشایی
می افشاری مرا چو انگور
معشوق نه ای مرا بلایی
گر چشم ببندم از تو کفر است
زیرا که تو نور می فزایی
ور بگشایم بگویی منگر
در ما تو بدیده هوایی

غزل شمارهٔ ۲۷۶۷

غزل شمارهٔ ۲۷۶۸

گر بنده بگویمت روا نیست

می‌افشاری مرا چو انگور

گر چشم ببندم از تو کفر است

زیرا که تو نور می‌فزایی

غزل شمارهٔ ۲۷۶۸

اطلاعات