هوش مصنوعی: بدون تو، زندگی امکان‌پذیر نیست و وجود تو در دل و جان ما احساس می‌شود، اما تو کجایی؟

هوش مصنوعی: اگر شب نیمه، زنان و مردان شاد و خوشحال از سمت کوی ما وارد شوند،

هوش مصنوعی: جان خود را نیز فدای تو می‌کنیم، اما جان چه ارزشی دارد در حالی که تو خود جان جان‌ها هستی.

هوش مصنوعی: اگر آتش در آسمان بر بام خانه تو بیفتد، تو هم باید به سراغ آن بیایی و آن را خاموش کنی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به زیبایی تو نیست که بتواند به روشنی تو افتخار کند.

هوش مصنوعی: ناسازگاری و ناهماهنگی در زندگی ما باعث می‌شود که هم از خطرات محافظت شویم و هم خود را در مقابل مشکلاتی که ممکن است پیش بیاید، آماده کنیم.

هوش مصنوعی: ای چشم دل، هر لحظه در چشمان ناامید چه چیزی را نشان می‌دهی؟

هوش مصنوعی: ای بلبل، صدای دل‌انگیز تو موجب می‌شود بویی آشنا به مشام برسد.

هوش مصنوعی: او از درد جدایی می‌نالد و می‌گوید که این ناله، به نوعی آرامش‌بخش و مداوی برای زخم‌های ناشی از جدایی‌اش شده است.

هوش مصنوعی: تا از ناله و شکایت تو، حقیقت هایی درباره خداوند آشکار شود.