هوش مصنوعی: در دل من حکمی صادر شده که نشان‌دهنده‌ی درد و رنج عمیق من است.

هوش مصنوعی: با مردم صحبت کن و به آنها بگو که از ظاهر فریبنده و ادعاهای بی‌اساس من دور باشند.

هوش مصنوعی: به دل گفتم که تو چقدر خوشحالی، دل هم با صدای بلند جواب داد که آری، من خوشحالم.

هوش مصنوعی: دل من با نغمه‌های ربابکی خوشحال شد و این نشان از خوشبختی ما دارد.

هوش مصنوعی: طعنه و کنایه از سوی وجود من است، حالا از کجا بدانم که آنجا کجاست که من هستم.

هوش مصنوعی: در جایی که من هستم، اگر من جا نشوم، کس دیگری در آنجا جا می‌شود. بگو که نه، این امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: اگر من در کنارت باشم، تو نمی‌توانی او را ببینی، چرا که شب است و تو همچون انسانی نابینا می‌مانی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چشمانت اینگونه است، در معبد نفس چیزی جز نقش مانی را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: ای کسی که عاجزی، به تبریز برو و به شمس‌الدین پناه بیاور.