هوش مصنوعی: ای روشنی و زیبایی پادشاهی، قسم به خدا که حقیقتاً این زیبایی از آن توست.

هوش مصنوعی: شمعی که در آسمان جا نمی‌شود، از دل و جان کسی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: خورشید از شدت نور و درخشش شمع، به خاطر شرم و ادب، خود را کمتر می‌بیند و کوچک احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی است که باید در وجود خاکی‌ات، آن دانه‌ای که اشاره کردی را بکاری.

هوش مصنوعی: در نهایت چه خواهد شد اگر از آب زندگی بر چهره زعفران باران ببارد؟

هوش مصنوعی: برای اینکه عاشقان را از باغ حقیقت به شادی و خنده دعوت کنی، همچون لاله‌ای که گل می‌چینند.

هوش مصنوعی: به ابرها پا می‌گذارند و چون تو، با قهری که داری، موقتا آن‌ها را ذوب می‌کنی.

هوش مصنوعی: هرگاه بر انگور پای بگذاری و آن را بفشاری، از آن شراب به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: مخدوم و آقای من، شمس تبریز، نیکی و محبتش به اندازه‌ی هزار بهار است.