هوش مصنوعی: بهار در راه است و با خود شور و شوقی را به ارمغان می‌آورد که همه را به تحرک وادار می‌کند.

هوش مصنوعی: در باغ، گل‌ها خود را نمایان می‌کنند و بلبل به یاد روزهای گذشته دوباره آواز می‌خواند و از دلش ناله‌ای برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: بر روی زمین گلی گذاشته‌اند و این گُل به نرگس می‌گوید: ای نرگس خواب‌آلود، برای چه کاری مشغول هستی؟

هوش مصنوعی: امروز بنفشه در حال خم شدن است و از خداوند کمک می‌خواهد.

هوش مصنوعی: سراهای پر از جذبه و زیبایی از مغاره بیرون آمده‌اند، آن لاله‌های خوش‌صورت و کوهسار.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، کسانی که به فریب دیگران می‌پردازند و در کارهای خود ظاهری زیبا دارند، خیلی با دقت و خوش نظر هستند.

هوش مصنوعی: به زیبایی‌های دنیا با دید کوچک ننوگر، به گلزارها با نگاهی ناپسند ننگر.

هوش مصنوعی: اگر به مسافران توجه کنی و به آنها احترام نگذاری، آنها را نخواهی توانست یاری کنی.

هوش مصنوعی: هر برگ سبز را بشنو که چگونه از عیب و نواقص خود می‌گوید و به خاطر آنها چه کارهایی انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: زبان گاو در ستایش و قدردانی به صحبت درآمده است.

هوش مصنوعی: عذری برای ناامیدی نداشتی، چرا که او کسی است که به سنگ‌های بی‌جان هم به شکلی زیبا وجود و ارزش می‌دهد.

هوش مصنوعی: با تغییراتی که در زندگی رخ می‌دهد، چیزی که در ابتدا بی‌ارزش به نظر می‌رسید، ممکن است به چیزی ارزشمند و زیبا تبدیل شود و جان به زندگی و معنا ببخشد.

هوش مصنوعی: صد میوه مانند شیشه‌های شربت هستند که هر کدام طعمی خوشمزه و دلپذیر دارند.

هوش مصنوعی: برخی مانند شکر شیرین و خوشمزه‌اند، اما برخی دیگر در حالت غم و اندوه، تلخ و ترش به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: سکوت کن و تنها گوش بده، ای واعظ، بهتر است که تبدیل به قاری نشوی.