هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار اشاره شده است. باغ و درختان سرو سرسبز، فضایی دلنشین و شاداب را ایجاد کرده‌اند. ما از این مکان زیبا دور نمی‌شویم و از آن لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: صورتت را نمایان کن و پنهان نکن، ما در اینجا هستیم و تو همراه ما، اما خانه خالی است.

هوش مصنوعی: امروز ما در عشق، همراهی ویژه داریم و بی‌خیال از هر چیزی، به شادی و سرخوشی می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: ای موزیسین خوش صدا، به خوبی باید آواز زیبا و دلنشین سر دهی.

هوش مصنوعی: ای ساقی خوشحال، بیا و شراب را برای ما بیاور تا حال و هوای ما بهتر شود.

هوش مصنوعی: بیایید با دلی شاد و آرامش خاطر زندگی کنیم و از نعمت‌ها و رحمت‌های نامحدود بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: تو نه از طریق حلق (گلو) خورده‌ای و نه خواب‌های اشک‌آلودی دیده‌ای، بلکه از نتیجه شب‌های گذشته‌ی خود به این حالت رسیده‌ای.

هوش مصنوعی: ای دل، آرزو دارم که آن جام را بر چشمانم بگذارم و با آن تماس داشته باشم.

هوش مصنوعی: زمانی که همسری در زندگی وجود ندارد، آن لحظه‌ای که در می‌گساری است، نشان از کمال و تمامیت می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر از آن سقا و آب حیات بگیری، همیشه پاینده و جاویدان خواهی بود و هیچگاه نمی‌میری یا دچار تغییر نخواهی شد.

هوش مصنوعی: دزدی را رها کن و با خیال راحت زندگی کن، از آزمایش‌ها و سختی‌های حاکم در امان باش.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که جایی برای امنیت و آرامش وجود ندارد، زیرا هنوز در حال پرسش و جستجوی آن هستی.

هوش مصنوعی: ای روز، این خوشی چه روز خوبی است! این روز بهتر از هزار سال است.

هوش مصنوعی: ای تمام روزها، بندگان تو هستند، و اینها همگی به خاطر جدایی است و تو به وصالت رسیده‌ای.

هوش مصنوعی: ای روزی که زیبایی تو را می‌بیند، ای روز بزرگ با آن همه زیبایی.

هوش مصنوعی: نخست به زیبایی خود نگاه کن و سپس به چشمی که به تو نگاه می‌کند و آن را نوازش می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای روز، نه روزی که آفتاب درخشان باشد، بلکه روزی که از نور و عظمت خداوند روشن شده است.

هوش مصنوعی: هر غروب، خورشید به آسمان خم می‌شود و از ماه درخواست می‌کند که هلالی تشکیل دهد.

هوش مصنوعی: ای روزی که در میان روزها پنهانی و در مکان و زمان همیشه حضور داری.

هوش مصنوعی: ای ایامی که روزها و شب‌ها را به سر می‌بری، ای نعمت‌هایی که از سمت جنوب و شمال می‌رسند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم سکوت کنم و از بیان کمالات خودداری کنم، چرا که تو فراتر از هر کمالی هستی.

هوش مصنوعی: به دنبال تشریح و توضیح نباش، چرا که وجود تو فراتر از همه صحبت‌ها و نظریه‌هاست.

هوش مصنوعی: از سخن او، خیال و تصوری از تو به وجود می‌آید که فراتر از تخیل و حتی اندیشه است.

هوش مصنوعی: این خیال و تصورات، عطش و نیاز به تو دارند، ای کسی که آب پاک و زلال را به آن‌ها عطا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: این دو نفر در آب جان زندگی می‌کنند، اما در دنیایی که پر از خودخواهی است، حسرت و کمبود دارند.

هوش مصنوعی: باقی شعر فراتر از آن چیزی است که از تو پنهان مانده در حالتی از اندوه.