هوش مصنوعی: نگران آن معشوق دلربا نباش، زیرا که اگر دل بیمار و دیوانه شود، دردی برای تو نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: در خودت به دنبال نیرویی برای رسیدن به مسیر درست خواسته‌هایت باش و از زیبایی‌های ظاهری دل‌مشغول نشو.

هوش مصنوعی: فرصتی برای تحمل وجود ندارد، چرا که هر لحظه‌ای از این دنیا، بدون درنگ و بی‌خبر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: ماهی چگونه می‌تواند از دریا دوری کند یا طوطی چگونه می‌تواند از شیرینی صحبت جدا شود؟

هوش مصنوعی: زمانی که دین دچار بی‌نظمی نشود و ایمان تحت تأثیر آن زلف‌های پریشان قرار نگیرد، نتیجه‌اش شکل‌گیری نشانه‌ای از قدرت و ثبات خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل مانند آتش گداخته شده و عقل‌ها تحت تاثیر زیبایی او دچار پریشانی و سردرگمی شده‌اند.

هوش مصنوعی: دل چرا با دو جهان بیگانه است؟ زیرا که از جایی برخاسته است که هیچ ویژگی خاصی ندارد و در هیچ‌جا قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: ای جسم تو و دنیای این جهان، چگونه خو گرفته‌ای که بی‌دلیل صحبت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: ای عقل، برو و هنر پیرایشگری را به عهده بگیر، زیرا تو با زینت دادن به عالم، به خود می‌نازی.

هوش مصنوعی: یک معلم در این مدرسه با حفص همکاری می‌کند، هرچند که کار او موجب پیشرفت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که مانند بوتیمار (پرنده‌ای که بر لب دریا زندگی می‌کند)، در کناره دریا قرار داری، دقت کن که هرگز یادت نرود که لب‌هایت بی‌حرکت بمانند و حرفی نزنند.

هوش مصنوعی: این‌ها همه چیزهایی هستند که گذرا و زودگذرند، ساقی! از خواب بیدار شو و به چشمان تشنه و دل‌های بی‌صبر ما توجه کن.

هوش مصنوعی: صبحگاه چه فایده‌ای دارد، وقتی که سلطان روشنایی نبخشد؟ این نشان می‌دهد که وجود یک حکمران و رهبر بزرگ، ارزش و اهمیت بیشتری از ظهور صبح دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره آسمان صاف و زیبا شود، تو باید غبار و سیاهی را از چهره آن دور کنی.

هوش مصنوعی: درد تو همانند شرابی است که جان را تازه می‌کند و از آن آموخته‌ام که چگونه باده‌ای خوشگوار بنوشم.

هوش مصنوعی: تنها یک نوع شادی و لذت وجود دارد که از آن، جان عارف به یکتایی و یگانه‌بودن دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دست تو حمایتی بگیرد، بی‌هویتی و بی‌پناهی را تجربه خواهد کرد.

هوش مصنوعی: ای خوش به حال تو که از دور آن کاسه‌ی شراب را به مستی خودت نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: وقتی که مروارید بر زمین می‌افتد، بدنم شبیه یک شیشه‌ی زیبا و درخشان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: عشق مانند دریا پر از ویژگی‌ها و صفات است. اگر اجازه بدهی، می‌خواهم دو راز را برایت بیان کنم.

هوش مصنوعی: اگر نی ببندند و صدایم را نشنوند، من به تنهایی می‌دانم و یارم هم همین را می‌داند.

هوش مصنوعی: از این مرحله عبور کردم و از درختان اناری به سراغ شراب می‌روم، زیرا هزاران خروس که در صبح می‌خوانند، زردی‌ام را از بین می‌برند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خورشید غم و اندوه را از بین ببرد و شبانی که در دل شب است به خواب و آرامش برود.

هوش مصنوعی: آیا در حالتی که درب خانه‌ات بسته است، به میدان جنگ می‌روی و به دیگران نمایش می‌دهی؟