هوش مصنوعی: در صبحگاه، سرودی را با صدای دلنواز خود آغاز کردیم و به سوی شما آمدیم. با اینکه حسد و کنایه‌هایی بر سر راه ما بود، اما از آن‌ها دوری جستیم و به راه خود ادامه دادیم.

هوش مصنوعی: ما در میان شما با کشتی‌های تزیین شده دیدار کردیم و در این فضا عاشق هم شدیم، با ناز و کرشمه‌ای که داشتند ما را اسیر کردند و خود نیز اسیر عشق شدند.

هوش مصنوعی: روزگاری برخی به ما گفتند که باید از عاشق شدن بترسیم و از عشق دوری کنیم، اما ما حرف آن ها را نشنیدیم و به راه خود ادامه دادیم.

هوش مصنوعی: ما شما را در دایره‌های بلندی‌ها دیده‌ایم، پس با روشنی شما مانند ستاره‌ها پنهان شدیم و به راهنمایی شما راه پیدا کردیم.

هوش مصنوعی: بدر مانند یک سخنران ماهر در روز عید است و ما گرد او جمع شده‌ایم تا از او الگو بگیریم و در نماز به او اقتدا کنیم.

هوش مصنوعی: ما از زیبایی یوسف جان خود را فدای او کردیم، سپس بیدار شدیم و دیدیم که لیوان‌های شراب در دستان ما پر از خون است.

هوش مصنوعی: قبلاً بدون وجود شخصی نوشیدیم و بدون روح مست شدیم؛ قبلاً بدون سر، فخر کردیم و بدون پا، سیر کردیم.

هوش مصنوعی: ما بوی خوش را با بینی خود احساس کردیم، بدون اینکه عقل داشته باشیم چیزها را درک کردیم، بدون اینکه لبخند به لب بیاوریم، خندیدیم و بدون اینکه چشم داشته باشیم، گریه کردیم.

هوش مصنوعی: نور خدا در زمانی ما را به وصل و ارتباطی امن رساند و خداوند ما را در محبتی سیراب کرد که در آن با دوستانمان دیدار کردیم.

هوش مصنوعی: ما از شراب دائمی نوشیدیم که وجودش استحکام دارد، در حالت نشسته و ایستاده، پس برپا شدیم و در خود فرو رفتیم.

هوش مصنوعی: ما شاخه‌ای از افتخار را به پرواز درآوردیم و خرمای شیرین را چیدیم. ناگهان در حال خمار و مستی بودیم و شروع به گردآوری کردیم.