هوش مصنوعی: به قدری سرمست و غرق در بی‌نظمی شده‌ام که نمی‌توانم تفاوت میان خاک و آب را تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: در این خانه کسی را پیدا نمی‌کنم، بیا و بیدار باش تا کسی را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: فقط می‌دانم که جلسی به خاطر تو برپا شده است، اما نمی‌دانم در آن مجلس شراب هست یا کباب.

هوش مصنوعی: در عمق وجود و نفس انسان، حقیقتی روشن و درخشان وجود دارد که همانند آفتاب درخشان، جلوه‌گری می‌کند. این باطن، همان جان و روح انسان را تشکیل می‌دهد و نمایانگر زیبایی و روشنی درون اوست.

هوش مصنوعی: از آن جهت باتو بودن شیرین و خوشایند است که مانند مسیحی‌ها در دل وجودت محبت جاری است و مانند شهابی درخشان، روشنایی و نور را به دیگران منتقل می‌کنی.

هوش مصنوعی: من را نیکوخو و خوش‌رفتار کن، همان‌طور که شرابی معطر و خوش‌بو به من بدهی، مانند گلابی که عطرش دلنشین است.

هوش مصنوعی: صبایی که چمن را به خاطر خنده‌اش شاداب می‌کند، حتی اگر باعث ناراحتی تشنگان شود، باز هم ممکن است عذاب‌آور باشد.

هوش مصنوعی: بیایید، ای خوشگذران و آزادگان بی‌مرز، به بازار بیایید؛ اگر تو نگران حساب و کتابی، در اینجا نگرانی جایی ندارد.

هوش مصنوعی: گاهی مانند مسکینان از دیگران چیزی می‌پرسد و گاهی هم مانند بیماران دست نیاز به سوی دیگران دراز می‌کند.

هوش مصنوعی: خنده‌ی کوتاه تو مانند نوری است که از دل تاریکی‌های غلیظ سحاب‌ها عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: وارد مجلس پادشاه شو و ببین که چطور آنجا افرادی که در حال سخن گفتن هستند، به زیبایی و وضوح مطالب خود را بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: شما زیبایی و جذابیت زیادی دارید، اما در عمیق وجودتان چیزهای بهتری نهفته است.

هوش مصنوعی: به سمت شهر، فرشتگان سپید به پرواز در آمده‌اند و اگر هم فرشته‌ای باشد، در قبرستانی تنها خواهد بود.

هوش مصنوعی: خوشحال جوانان، بیایید به هم بپیوندیم و شادی کنیم و بگوییم زندگی چه زیباست! شاد باشید و از جوانی‌تان لذت ببرید.

هوش مصنوعی: وقتی با کسی سخن می‌گویی، اگر موضوع دشوار است، بهتر است بگویی که فقط خداوند به حقیقت آگاه است.