هوش مصنوعی: ای خدا، اگر محبت به من داری، از من زکات و حق فرمانروایی‌ام را نگذران و در این کار عجله نکن.

هوش مصنوعی: لطفاً آرام‌تر باش ای روشنایی سوزان، چراکه چشمم به خاطر تو مانند ابر بهاری باران می‌بارد.

هوش مصنوعی: نگاه کسی که در کنار توست، به اندازه‌ی نگاه کسی که بر اسب سوار است، نمی‌تواند به تو نزدیک شود.

هوش مصنوعی: سعی کن که رفتار و رفتارهای خود را به خوبی مدیریت کنی، چون تو مانند خورشیدی هستی که بدون وجود تو، جهان تاریک و خالی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: این تلخی که احساس می‌کنیم جدایی نیست، بلکه ناشی از تنگی نفس و درد فراق است که تو به خاطر دوری ما، بر گلوی ما فشار می‌آوری.

هوش مصنوعی: جان انسان همچون سایه‌ای است که در تلاش برای رسیدن به توست، و در این بی‌قراری و ناآرامی، از سایه‌اش هم فراتر رفته و گذر کرده است.

هوش مصنوعی: دل، تو به خاطر او خیلی شراب نوشیدی، پس چرا حالا در این حالت تلخی و خماری به سر می‌بری؟

هوش مصنوعی: ای زیبای من، آیا می‌توانی جان خسته‌ام را با مهربانی‌ات شاد کنی؟

هوش مصنوعی: تو نه تنها دستی به یاری به من نداشتی، بلکه وعده دادی که تا پایان عمرمان همیشه در کنار ما خواهی بود.

هوش مصنوعی: به خاطر پیمانی که با تو دارم، از کنترل خودم خارج شده‌ام. ولی مهم این است که تو هرگز از من دست نخواهی کشید.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند دوباره با تو پیمان ببندد، وقتی که تو با سنگدلی و بی‌توجهی‌ات اینچنین بی‌رحمی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: چشمان زیبای تو مانند یک سلاح کشنده است که بر دل‌های شکسته و خسته تأثیر عمیق و جالبی می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من درباره چشمان تو سخن گفتم و دل من به عمق ناپدیدی و از خودگذشتگی کشانده شد.

هوش مصنوعی: دل من عاشق توست و آرزو دارم که عشق تو همیشه پایدار باشد و در زندگی‌ام خوش شانسی و موفقیت به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای عشق، تو به خاطر عاشقان تا ابد وجود داری و کار آنها را به انجام می‌رسانی.