هوش مصنوعی: اگر از رنج و سختی نگذری، به هیچ‌ وجه شادی را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: به چه اندازه رنج‌ها را تجربه کردی، هر روز کمی فکر کن به آن روزی که به دنیا آمدی.

هوش مصنوعی: چه غمی بر دل‌ها و چشمان ما سنگینی می‌کند که این همه اشک و اندوه از آن‌ها می‌ریزد، فقط به این خاطر که تو در این جهان حاضر و ناظر هستی.

هوش مصنوعی: پروردگارا، اگر از ابتدا به سرنوشت و چالش‌های زندگی نگاه می‌کردی، تو همانی بودی که در زندگی من حرکت و تلاش را به من بخشیدی.

هوش مصنوعی: از ترس و وحشت، آهن ذوب شدی و دیگر حالت جامد را نداشتید.

هوش مصنوعی: ولی تو این احساس را به طور پنهانی در دل خود نگه داشته‌ای و هر روز به آرامی آن را بیشتر در وجودت جا می‌دهی.

هوش مصنوعی: وقتی که آهن به شکل آینه در می‌آید، در پایان می‌گوید: سپاسگزارم، ای راهنمای نیک.