هوش مصنوعی: تو از ما دوری کردی و به گل برگشتی، دو چشمت به سمت گل باز شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر شرمندگی ما، گل از تو دور شد. اگر از گل فاصله می‌گرفتی، اینجا سر خود را می‌نهاد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که سرش را می‌پرستید و احترام می‌گذاشتی، نتواند پای تو را ببوسد، پس بدان که برای بوسه گل هم ارزشی قائل نیستی.

هوش مصنوعی: بدان که لب‌هایی که بوی گل می‌دهند، هرچند استاد هم باشند، بوسه‌ای از آن‌ها نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: برای از بین بردن بویش، لب‌های خود را از شادی به خاک تو می‌مالم.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم لبانم را از خاک تو جدا کنم، ای گل، اما تو خود سبب فتنه‌ای در این خاک هستی.

هوش مصنوعی: تو موجودیتی هستی که از الطاف حق بهره‌مند شده‌ای. تو هم از نعمت‌های او بهره‌مندی و هم پیرو و رهرو او هستی.