هوش مصنوعی: ای مطرب، با نوازی سبک و دلنشین، به شادی بپرداز و ای ساقی، زودتر شرابی را بیاور.

هوش مصنوعی: دختر زیبایی رنگ و لعابی تازه به خود گرفت و از چشمه زندگی، آب تازه‌ای جوشید.

هوش مصنوعی: دلبر نهان با آتش عشقش دل‌ها را سوزاند، به‌طوری که بوی کباب در فضا پخش شد و مجلس را پر کرد.

هوش مصنوعی: چرا ای پیر مجلس، که در هنر سرآمدی، به صدای نی جوابی نمی‌دهی و از ناله‌هایش سخنی نمی‌گویی؟

هوش مصنوعی: نی نمی‌تواند از چشمان بیدار چه بگوید، زیرا او خود در خواب مستی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی دل سنگین به آرامش برسد، چشم در حالی قرار می‌گیرد که سرشار از شادی و خوشحالی است.

هوش مصنوعی: هر دو جهان به شدت تحت تاثیر قرار می‌گیرند وقتی که آن چهره‌ی زیبا نقابش را کنار می‌زند و نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ای ساقی، آیا به دوستان خوشبختی حال و احوال جدیدی بدهی، تو که باری شراب خالص و ناب داری؟

هوش مصنوعی: اگر کمی از این می بنوشی، تا وقتی که به فرق سرت برسد، بوی عشق و معرفت شمس تبریزی را حس می‌کنی.