هوش مصنوعی: اگر به شکرخنده جان مرا بگیرد، خداوند همیشه دل مرا به محبت محبوبم بسپارد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که جانم از دست می‌رود و نفس آخر را می‌کشم، تنها در آن زمان است که خنده‌ای بر لبانم خواهد نشست.

هوش مصنوعی: وقتی که روح هر ذره از نور او شاد و پرانرژی می‌شود، زیبایی و عظمت محبوب تو در حرکتی رقصان جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که از نوشیدن شراب به حالت مستی می‌رسم، همه چیز را فراموش می‌کنم و مدام به من جام می‌دهند تا بنوشم.

هوش مصنوعی: ای روز خوش، چه روزی است برای تو! که عمر تو دراز است، روز پیوستگی و خوشی و نوشیدنی شیرین و رضایت.

هوش مصنوعی: تن ما مانند کاسه‌ای است که در انتظار باده‌ای خوش‌طعم و لذت‌بخش است. ما ارزش و سرنوشت خود را از خدای خود می‌دانیم.

هوش مصنوعی: تنوع و تفاوت در چیزها و خواص آنها را نشان می‌دهد. به این معنی که محتوای درون هر ظرف متفاوت است؛ ظرف سرکه و ظرف دوشاب هر کدام ویژگی‌ها و طعم خاص خود را دارند. این اشاره به نوع و کیفیت مایعات دارد و به طرز فکر و احساس انسان‌ها نیز ارتباط دارد. هر چیزی از جمله روح و احساسات نیز به نوع خود باده‌ای متفاوت برمی‌انگیزد.

هوش مصنوعی: وقتی که شراب در ظرف خود به آرامش می‌رسد، انگار که می‌جوشد و سرشار از شادی و نشاط می‌شود، ولی قهوه برای پاکسازی دمی مضر و افکار بد به شدت تقویت می‌شود.

هوش مصنوعی: من خود شراب هستم که در گودال دنیا جا نمی‌شوم و دنیای پیچیده و درهم برهم تاب تحمل من را ندارد.

هوش مصنوعی: اگر مرده‌ای، نوشیدن چه فایده‌ای دارد؟ بیا و مرا بنوش که من از شرابی پر شده‌ام که در آن حالتی خاص جاری است.

هوش مصنوعی: اگر روزی برای ما مقدر نشده باشد، من و دوستانم غذا بخوریم، پس سکوت کنید و اعتراف کنید ای گروه برادران صاف و صادق.