هوش مصنوعی: در آنچه می‌بینی، ای کسی که می‌بیند اما نمی‌بیند، زندگی در کنار ماست و مرگ در زوایای ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر نزدیک ما بیایی، خوشا به حال ما، اگر ما را در آغوش بگیری، وای بر ما، ای روشنی بخش چشمان ما، ای خاطره‌ای که در دل می‌درخشد.

هوش مصنوعی: ما تو را از عمق قلبمان می‌خوانیم، به خاطر دلایل و برتری‌هایمان. پس ای بزرگوار، در این شرایط سخت و ذلت‌آور، برای ما رحمت و بخشش عطا کن.

هوش مصنوعی: من به سوی مقصدی می‌روم و در این مسیر اگر روزی چیزی به ما برسد، نیمی از آن را برای من و نیمی دیگر را برای تو reserv می‌کنم.

هوش مصنوعی: نمی‌توان خود را غرق در دریا کرد و از عمق آن خالی بیرون آمد. مانند کشتی که در آب می‌راند، اگر خالی باشد به مروارید نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ذرات کوچک و ارزشمند در می‌آیند، ماه کامل نیز می‌تابد و نور چشم نیز به ما می‌رسد. حتی کمترین چیزها نیز به ما می‌رسند و اهمیت دارند.

هوش مصنوعی: به جمع ما خوش آمدی، اما فقط از چیزهای شیرین و خوشبو صحبت کن، از توهین و رفتار ناشایست پرهیز کن و فقط درباره زیبایی‌های جان‌افزا و دلنشین صحبت کن.