هوش مصنوعی: ای پزشک دلدادگان، آیا کسی را مانند ما دیده‌ای که این‌گونه در عشق بسوزد؟ یا آیا کسی هست که به مدد تو بی‌نظیر، در این حال و هوا نجات یابد؟

هوش مصنوعی: ای یوسف، آیا مانند من، یعقوب را با صدها جمعیت نمی‌بینی؟ من چشمانم سفید و گلویم زرد شده است از دلتنگی.

هوش مصنوعی: از چشمان یعقوب، اشک‌هایی جاری می‌شود که یادآور یوسف است. این اشک‌ها بر دلم اثر می‌گذارند و با هر نگاه، حس محبت و اندوه را در من زنده می‌کنند.

هوش مصنوعی: صدها کشور و سرزمین شیرین در جستجوی یوسفان کشف و شکار هستند و در نهایت همه چیز در دل خواب آرام می‌یابد.

هوش مصنوعی: تمام چیزهایی که برای خوشی و لذت من لازم بود، فراهم شده و به آنچه که می‌خواستم دست یافتم. پس اکنون زمان عمل است و نباید درباره گذشته فکر کنم.

هوش مصنوعی: در عشق او جانم فدای اوست، مانند سبط موسی که نمی‌تواند بگوید من نمی‌روم و نمی‌جنگم، بلکه در اینجا نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: هرگز در جهان کسی را مظلوم‌تر از این عاشقان نخواهی دید. ای دوستان، با صاحبان محبت با ملایمت رفتار کنید.

هوش مصنوعی: اگر در نهایت، درد و فریادی باشد، من به نعمت و رحمت خداوندی معتقدم که به قسط و عدل بر عرش نشسته است.

هوش مصنوعی: اگر به شادی و لذت ما آگاه باشی و از ساقی خوشرو و شیرین‌زبان درخواست کنی، بدان که امید به غیر از این نداشته باش.

هوش مصنوعی: ما تمام ترفندها و نیرنگ‌ها را به کار گرفته‌ایم، ای کسی که در نیرنگ‌ها استاد هستی. تو چه چیزی می‌خواهی ببینی، ای کسی که آنچه را نمی‌بیند، می‌بیند؟

هوش مصنوعی: به آرامی و با حوصله، از گوینده‌ای که به شما احترام می‌گذارد، دانش و آگاهی را بیابید، زیرا از هر چیز ناپسند، به شما راهی برای درمان می‌دهد.