هوش مصنوعی: هرچه که از آن ناراحت هستی، با دل خود در میان بگذار، ای دل من! تو که نمی‌گفتی که از خودم خالی شده‌ام و احساس تنهایی می‌کنم.

هوش مصنوعی: این درد و رنج که بیرون آمد، ادعای تو رسوا شد و زشتی‌هایت آشکار گردید. بهتر است کنار بروی و دست از خودخواهی برداری.

هوش مصنوعی: بهتر است که در هنگام مواجهه با مشکلات و رنج‌ها، به خودت توجه کنی و ببینی که چه بهبودی می‌توانی از این تجربه‌ها به دست‌آوری. در این راه می‌توانی به کمال و مرتبه‌ای بلند دست یابی.

هوش مصنوعی: به آنچه که در تو زشتی است توجه کن؛ این زشتی ناشی از چهره‌ی ناپسند توست. حالا دیگر چرا می‌خواهی با دست خودت این کشتی را به نابودی بکشی؟

هوش مصنوعی: اگرچه رنج و سختی می‌کشی، ناامید نشو ای دل، زیرا از راهی که نمی‌بینی، برکت و پاداش به تو خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر زمان که از شوق و شادی به وجد می‌آیی، تو مانند یک عور در حال نغمه‌خوانی و رقصی، و می‌پرسی که ای کعبه، چقدر از محلی که من در آن هستم دوری؟

هوش مصنوعی: در بیابان، برای مردان کارهای بزرگی وجود دارد، نه برای کسانی که تنها به خنک شدن و آسایش خود فکر می‌کنند؛ زیرا این بیابان، نابخردی‌ها و زشتی‌ها را از انسان‌ها دور می‌کند.

هوش مصنوعی: به سرعت به خدمت مولای بزرگوار شمس الحق تبریزی برو، زیرا از دانش و فضیلت او در منزلتی بلند بهره‌مند خواهی شد.