ای جان پاک خوش گهر! تا چند باشی در سفر؟..

خوب بود

تا روز تو روشن شود
تا درد تو گردد دوا...
(به جای: تا درد تو روشن شود)

با درود بر شما نهال گرامی
بنظر میرسد همانگونه که گنجور مرقوم نموده اند صحیح باشد
گل را مجنبان هر دمی ، تا آب تو صافی شود
تا درد تو روشن شود ، تا درد تو گردد دوا
و میفرماید گل و لای وابستگی های این جهانی را با چسبیدن به آنها و پیروی از نفس خود مجنبان تا گل ته نشین شده و آب جریان زندگی ات در تو جاری شود .تا درد ته نشین شده شراب تو از تیرگی به در آمده و روشن شود و به سطح و بالای سبو رفته و قابل نوشیدن شود (توسط شاه) و فقط در این صورت است که درد تو دوا خواهد شد و از رنج رها خواهی شد .(درد یا ته نشین شراب را تمی نوشند)
موفق باشید

درود.بیت گل را مجنبان اشاره به انرژی جنسی داره.دست اندر در کاران میدانند که نور ی که از پیشانی سالک بیرون میاید خیلی بستگی به سکس کم ومتعادل دارد.کل شعر اشاره به چشم سوم ودیدن ماورا دارد.

این غزل در کانال تلگرامی شور مولانا  ( پیوند به وبگاه بیرونی )توسط دکتر سید محمد رضا مصطفائی شرح داده شده است.