هوش مصنوعی: ای تو چقدر نازنین هستی که من از کجا آمده‌ام و تو تا چه زمانی در دل من باقی خواهی ماند؟ عشق تو و جان من جز آتش و درد و غم چیزی نیست.

هوش مصنوعی: آه ای شادی! بر روی این کشته، شاهد یک اسیر و غرق در احساسات هستم. این کشته، نمایانگر صدها کشته دیگر است. من هرگز چنین فرصتی را ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: ای چشم، به شگفتی‌ها نگاه کن که این واقعاً شگفت‌انگیز است: معشوق همواره در کنار عاشق است، اما به‌دور از او و در عین حال بدون او نیز نمی‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: امروز به باغ بیا و به جمع شادان بپیوند. در آنجا مستی و سرخوشی بر همه چیز حاکم است و می و جام در دست مستان همه جا جاری است.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به می و نوشیدن خمر بپردازی، به شتر و بار سنگینی که بر دوش دارد توجه کن، زیرا واقعیت‌های عمیق‌تری در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: به مؤمن و کافر با دیدگاه عمیقی نگاه کن؛ جز فریاد و ناله‌ای از دل، چیزی نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: در جایی که به دنبال چیزی هستی، دلیل آن نیاز تو به آن چیز است و در جایی که می‌خواهی فرار کنی، مگر با لطف و مهربانی مداوم نمی‌توانی بروی.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، از حروف و نشانه‌های فکر و اندیشه من، تو مرا در مکتب درویشان، به قلمی روشن و واضح تبدیل کن؛ چرا که دیگر نه حروفی برای نوشتن دارم و نه توانایی.

هوش مصنوعی: شمس الحق تبریزی می‌گوید که وقتی تو درخشان و پیروز هستی، خطر و نگرانی هیچ‌گاه به سراغت نخواهد آمد، مانند اینکه خورشید همیشه روشن و با قدرت می‌تابد.