هوش مصنوعی: صبحگاهی، دودی ظاهر شد که دل‌های عاشقان را مثل آتش گرما می‌بخشد و این حال و هوا به شکلی شبیه کانونی برای عشق تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: بیا با شوق و سرگرمی وارد آن مظهر آتش و دود شو، جایی که شعله‌ها می‌سوزند و در آنجا هر گوشه‌اش پر از زیبایی و لذت است.

هوش مصنوعی: تو همچون شمعی هستی که روشنایی می‌بخشد، ای روز و سعادت تو. اگر بر کسی سخت بگیری یا او را بسوزی، بی‌تردید جان او بی‌حضور تو می‌نشیند.

هوش مصنوعی: تنها کسی که چهره‌ای زیبا و ماهر دارد می‌تواند به دور برج‌ها بگردد و کسی که در مرتبه‌ای پایین‌تر است، نمی‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد.

هوش مصنوعی: به جستجو برو و به سمت پادشاه حرکت کن، چون باران را ببینی که دریا را به خروش درآورده است؛ در آن دریا، خون زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این بستان می‌توانی زیبایی لاله‌ها، گل‌ها و ریحان‌ها را ببینی که از خون رسته‌اند، و با شستن دستانت با صابون، جان تازه‌ای به خود ببخشی.

هوش مصنوعی: وقتی وارد آن مخزن پاک شوید و از در و پنجره خارج شوید، مانند عیسی به دستان شما نورانی می‌شود و حجاب‌ها برطرف می‌شود، مثل گنج قارون.

هوش مصنوعی: اگر شاه قدس را ببینی، بدون اینکه صحبت کنی یا آرزویی بکنی، مانند موسی در کنار خضر، در فقر و نیاز مانند هارون خواهی بود.

هوش مصنوعی: شخصی به مانند آبی آرام و ساکن است، اما گاهی نیز مانند موجی ناآرام و متلاطم می‌شود. او به سویی می‌رود که در آنجا کمبودها و نقصان‌ها بیشتر احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی با دیدار پادشاه به وجد می‌آیی، آن‌چنان مست و شگفت‌زده می‌شوی که گویی به اندازه‌ای زیاد از افیون مصرف کرده‌ای که وزنت را سنگین کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که شمس تبریزی را دیدی، از جان و دل شکرگزاری کن. در آن لحظه، گویا هم در درون سرزمین زندگی و هم بیرون از آن هستی.