هوش مصنوعی: اگر محبوب من غم و اندوه را از من بگیرد، من می‌توانم با صد ذهن و فکر در دکان‌ها مشغول به کار شوم.

هوش مصنوعی: اگر کشتی من به خاطر تو غرق نشود، پس آسمان با تمام گنج‌هایش در مقابل من بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: اگر با فکر و اندیشه به این مستی دست یابی، پس چرا عقل و خرد در عشق ما چنین ناتوان و بی‌اختیار است؟

هوش مصنوعی: اگر خسرو از شیرین تنها یک انگشت می‌لیسید، پس چرا خود را به قید و بندهایی محدود می‌کردی؟ چرا به ظاهر و لباس‌های خود چنین وابسته بودی؟

هوش مصنوعی: اگر تو برای درمان عشق معجونی به جالینوس دادی، چرا پس برای مسائل بی‌اهمیت او این‌قدر صحبت‌های بیهوده و بی‌محتوا می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر از سر مستی، قله هر کوه را مانند ابر در نظر بگیری، هر کوهی به نوعی در آسمان معلق است.

هوش مصنوعی: اگر همه‌ی غول‌های اندیشه در یک گوشه جمع شوند، بیابان‌های بی‌خاصیت پر از لذت و سر و صدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر به عهد و پیمانی که بسته‌ای وفادار باشی، از طرف ما کسی دل‌نواز و جهان‌ساز، بر آن وفاداری و پایبندی تو مهر تأیید می‌زند.

هوش مصنوعی: اگر وجود تو مانند این گندم سبک‌تر بودی، آنگاه می‌توانستی آرد کنی. اما وجود انسان‌ها فراتر از این آسیاب است.

هوش مصنوعی: اگر ناگهان در دلت اندوهی به وجود بیاید و احساس کنی که جسمت در این دریای زندگی غرق شده است، باید بدانید که همه جان‌ها مانند ماهیانی آشنا هستند که با یکدیگر ارتباط دارند.

هوش مصنوعی: شاعر، ملک را مورد ستایش قرار می‌دهد و اگر ملک از وجود شاعر مطلع بود، او نیز شاعر را ستایش می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر فردی قدرتمند و ستمگری دست و پایش را بشکند، نه در این امر خود را مقید به سرنوشت و تقدیر می‌داند و نه ترس یا امیدی به آینده دارد.

هوش مصنوعی: اگر در آن شکستگی او را می‌دیدی، لذت شکستن را درک می‌کردی و نه از مرهم خبر می‌گرفتی و نه به دنبال درمانی برای او می‌رفتی.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که روح و جان تو نشانه‌ای از یک حقیقت عمیق دارند. تو باید در برابر آن حقیقت تسلیم شوی و اگر قصد داری او را درک کنی، باید به این آگاهی برسی که نمی‌توانی نادیده‌اش بگیری.

هوش مصنوعی: اگر از انبار محبت تو، ده سال خدمت کنم، حتی یک برگ هم نمی‌توانست به من برسد، چون من در برابر زیبایی‌ات هیچ نیستم.

هوش مصنوعی: در بلندی‌های آسمان، صوفی در حال رقصیدن است و می‌گوید: اگر تو هم مانند من پاک و باصفا بودی، این زمین به کل آسمان تبدیل می‌شد.

هوش مصنوعی: سکوت کن، شعر باقی می‌ماند و معانی آن پر از مفهوم‌های مختلف است. اگر بخواهی به معنای درست توجه کنی، دنیا پر از معانی ناخوشایند خواهد بود.