این شعر از زبان پاک حضرت مولانا جاری شد زمانی که با جمعی از یاران از دکان صلاح الدین زرکوب ، مرید و خلیفه ی خود می گذشت و صدای کوبش زرکوبان در دکان بلند بود.

سلام
از بندگان خداوندگار عرفان خواهش میکنم تفسیر و خوانش این مثنوی زرین را از دکتر سروش ، با گوش جان بشنوند.

استاد عبدالحسین زرین کوب در  در کتاب پله پله تا ملاقات خدا که درمورد زندگی مولانا جلال الدین بلخی است به این غزل اشاره میکند  و موگوید زمانی که مولانا به همراه مریدان از بازار زرکوبان میگذشت ان ضربات هماهنگ چکش ها اورا وجد در اورد و در وسط بازار شروع به سماع کرد و همه به دیدن سماع مولانا از کار خود دست کشیدند و به تماشای او ایستادند ولی صلاح الدین زرکوب برای این که سماع وقفه نیوفتد  به شاگردان خود دستور داد که ضربات پتک و چکش خود را ادامه دهند و خود به حلقه ی سماع پیوست  و مولانا از ظهر تا نماز دیگر به سماع پرداخت بعد از این زرکوب به از رهایی رسید و تمام دارایی های خود را به دیگران بخشید و مولا در همین ماجرا این غزل پر شور را سرود