هوش مصنوعی: اگر درد باشد یا لذت، زندگی بدون خودخواهی و وابستگی‌ها بسیار دلپذیر است. در نبودِ خودخواهی، در مسیر جستجوی حقیقت و معنا، به شیرینی زندگی پی می‌بریم.

هوش مصنوعی: زمانی که در عشق یا وابستگی‌اش گرفتار شوی و از خوشی‌هایش بهره‌مند شوی، دیگر نمی‌توانی به سادگی از آن بیرون بیایی. فراموش نکن که زندگی بی‌هویتی برایت چه لذت‌بخش و شیرین خواهد بود.

هوش مصنوعی: نگران نباش، تو مردی نیستی که بترسی، در نهایت هم نمرده‌ای. آن پول را به سیمین بده، زیرا در نبود خودخواهی، زندگی چقدر شیرین است.

هوش مصنوعی: چرا در این حالت سرد و بی‌احساس به دنیا می‌آیی؟ از بین برو تا به جایی برسیم که شگفت‌انگیز باشد. اندوه وجود تو را کمتر احساس کن، زیرا چه قدر شیرین است زمانی که بدون وابستگی باشی.

هوش مصنوعی: به این نکته توجه نکن که در دام افتاده‌ام و پیمانه‌ام پر شده است. به پیری نگاه کن، که زندگی تازه‌ای را تجربه کرده‌ام، و ببین چقدر این حالت بی‌خود بودن و رهایی شیرین است.

هوش مصنوعی: برادر، نگاه کن به دریای پر از نوشیدنی، تو که کافری، مسلمان شو. بی‌خود بودن و بی‌خویش بودن چقدر شیرین است!

هوش مصنوعی: زلف سیاه او به قدری زیباست که باعث شده مسکین بودنش به خصوصیت این زیبایی تبدیل شود. چه خوشبو و دلنشین است وقتی که او بدون هیچ گونه تظاهر و خودخواهی به این زیبایی می‌بالد.

هوش مصنوعی: بیایید همراهم در باغی خوشبو، جایی که دوستان دور هم جمع شده‌اند. در دستان هر یک از آن‌ها یک جام نوشیدنی است. چقدر لذت‌بخش و شیرین است زمانی که خودمان را از قید و بندها آزاد کنیم و به شادی بپردازیم.

هوش مصنوعی: در اینجا به کسی اشاره می‌شود که در مقام رهبری یا سلطنت قرار دارد و همواره در حال نظارت بر تمامی روح‌ها و احساسات است. این فرد به نوعی از خود بی‌خبر و فارغ از هرگونه وابستگی به دنیا و خودخواهی است، و این حالت بی‌خویشی برای او بسیار شیرین و خوشایند به نظر می‌رسد. در واقع، بی‌خود بودن از شرایط دنیوی و تعلقات، برای او زیبایی و جذبه‌ای خاص دارد.