گنجور

غزل شمارهٔ ۲۴۷

بانگ تسبیح بشنو از بالا
پس تو هم سبح اسمه الاعلی
گل و سنبل چرد دلت چون یافت
مرغزاری که اخرج المرعی
یعلم الجهر نقش این آهوست
ناف مشکین او و مایخفی
نفس آهوان او چو رسید
روح را سوی مرغزار هدی
تشنه را کی بود فراموشی
چون سنقرئک فلا تنسی

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۴۷ به خوانش پری ساتکنی عندلیب

حاشیه ها

1399/12/14 00:03
محمد طاها کوشان mkushantaha@yahoo.com

بیت نخست مصرع دوم باید خوانده آید: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی.

1399/12/14 02:03
محمد طاها کوشان mkushantaha@yahoo.com

باسلام و پوزش
مصرع دوم بیت نخست چنین خوانده شود:
پس بگو سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی