هوش مصنوعی: وقتی دل من از جسم جدا شد، تو به من بازنگشتی، چه بر سرت آمده؟ بدون دل من که بودی؟ واقعاً بدون دل من، هر چه بر سر تو آمد، حقیقت پیدا شد.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی ات به راست و درست هستی یا اشتباه و کج، و اگر در مقدار کم و زیاد باشی، باز هم باید آزاد و رها از هر خوبی و بدی باشی.

هوش مصنوعی: تو هیچ‌گاه فضولی نکردی و از زندگی خسته نشدی. علم و معرفت در وجودت بود و همیشه شاداب و با نشاط زندگی کردی. تو صدای زندگی را به خوبی می‌شنیدی و از آن لذت می‌بردی.

هوش مصنوعی: ای آقا، چه رویی اگر تو نروی؟ من کهنه‌ام و جوانی، به کمک تو نیاز دارم.

هوش مصنوعی: آتش و نفت را نمی‌سوزاند، و اگر هم بسوزاند، دوباره برمی‌گرداند. مانند عددی که خورده شود، باز هم به عددی دیگر تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: ای محبوبی که جانم را به عشق تو داده‌ام، بر بالای بام من آواز سر ده و بدان که من در باغ و در دنیای زیبایی‌ها هستم و در عین حال، جسمم در قبر آرمیده است.

هوش مصنوعی: اگرچه در عالم برزخ در آرامش و خوشی بود، اما آن شخصی که در دام دنیا گرفتار شده بود، در واقع گرفتار خوردن دام و دردسرها شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه او برای دیگران مقام و ارجی دارد، اما از آنجا که به او نزدیک نیستیم، در واقع حالتی بدتر از مورچه دارد؛ زیرا مدارکی برای حمایت از او وجود ندارد.