هوش مصنوعی: وجود زیبای عزیزان همچون فرشی نرم و دلپذیر است و پرنده‌ای که از جان آدمی جدا شده، به خوبی و لطافت آن اشاره دارد.

هوش مصنوعی: جان نادیده به خاطر حرص و حسادت ضعیف شده، اما جان دیده با درک و بصیرت به روشنی و کمال رسیده است.

هوش مصنوعی: جان باارزش و جان سنگین را مانند کلوخی از برنج جدا کرده است.

هوش مصنوعی: در آغاز کاغذ، اجل با دستان گشوده‌ای قرار دارد و نوشته‌هایی که بر روی کاغذ است، سرنوشت را رقم زده است.

هوش مصنوعی: یک خمره پر از عسل وجود دارد که درب آن بسته شده است و تو در حال لیسیدن دیواره‌های کناری آن هستی.

هوش مصنوعی: خمره را بر زمین بزن و بشکن؛ هیچ وقت ندیده‌ای به چشمت مثل آنچه شنیده‌ای.

هوش مصنوعی: شمس تبریز آنچنان تأثیری دارد که وقتی نامش برده می‌شود، حتی آسمان نیز به لرزه در می‌آید.