غزل شمارهٔ ۲۴۱
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۴۱ به خوانش پری ساتکنی عندلیب
حاشیه ها
مصراع دوم بیت هفتم غلط تایپ شده است تکرار مصراع دوم بیت آخر است
جفت است ترا فرد است مرا
از روی تصحیح فروزانفر
آقای ساسان کاملا صحیح نوشته اند .
من دارم با خودم فکر می کنم که آقای ساسان ، مرداد 92 این بیت را به درستی تصحیح کرده اند . الان سال 96 است ! یعنی نزدیک به چهار سال است که این کامنت نوشته شده ولی هیچ تغییری در آن بیت اشتباه صورت نگرفته ....
اگر گنجور عزیز ، هیچ نظرات ما را تحویل نمی گیرند ، پس ما برای چه می نویسیم ؟!
شاید بهتر باشد فقط به پاسخ دادن به سوالات دوستان بسنده کنیم ...
اکنون مرداد 1402 فرا رسیده است. دقیقا ده سال بعد
کاین خنده گری پردست مرا
همانطور که خورده است و برده است به صورت خوردست و بردست با حذف ه آمده است
ای احول اگر این هر دو جهان - جفتند ترا فردست مرا
غزلی زیبا، شاد و و متفاوت
دل همیشه راه فنا را میپیماید و در طلب افرینندگی است تا از فنا، نوی را به هستی بیاورد
جان در آغاز اسیر و دلباخته هستی و زیبائیهای آن است ولی همیشه جان به یک حال نمی ماند
این موضوع که جان در طول تاریخ تغییر میکند بعدا توسط هگل مطرح میشود
ولی دریافت جلال دین به مراتب ژرف تر است
به دل میگوید که اینقدر در فنا تاخت و تاز و گرد و خاک به پا نکن، بیا و یک سواری و گردش در جان من بکن
جان من درد و غم از شیر مرد طلب و نراد زمان دریافت میکند نه از خواهشهای کوچک هستی و بی آنکه نامی ببرد از شمس میگوید ولی اینبار از اثری که در او گذاشته شده است و توانائی خود میگوید و او را راحت میگذارد زیرا پهلوانی و مردی حکم میکند که خود پای به میدان بگذاری
سلام دوستان اسم این وزن چی.هست؟؟؟
سلام ممکنه کسی معنی بیت 5 رو بگه لطفا؟