هوش مصنوعی: تو بخاری را که جان می‌پنداری و حبه‌ای زر را که به عنوان گنج و گوهری ارزشمند در نظر می‌گیری، دچار اشتباه هستی.

هوش مصنوعی: ای کسی که به عشق و ثروت مانند قارون در زمین خود فرورفته‌ای، در حالی که با کبر و غرور، زمین را به جای آسمان تصور می‌کنی.

 ای کسانی که دیوان را خوش رو می‌بینید و گمان می‌کنید آن ها انسان های خوش روی اند.

هوش مصنوعی: ای کسی که عشق را از خود دور کرده‌ای، تو که خود را در میان می‌پنداری.

هوش مصنوعی: ای چشمان تو که از دیدن حقیقت غفلت کرده‌اند، گمان می‌کنی که تاریکی کفر چراغی روشن است و در واقع نور نیست.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر شهوت و پلیدی خود مانند کرم به نظر می‌رسی، عاشقان را همچنان در همین حالت می‌پنداری.

هوش مصنوعی: شهوت و تمایلات نفسانی، نمایانگر لعنت و نکوهش هستند. ای انسان، این نشانه را که بی‌نشانه است، درست درک کن.

هوش مصنوعی: تو که در میان کلمات و صداها گم شده‌ای، انگار که خداوند را بی‌زبان تصور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: نور ماه بر تاریکی تو می‌تابد، ای کسی که مه را نیز پنهان فرض کرده‌ای.

هوش مصنوعی: هر چه که من بیان کرده‌ام، در واقع از درون خودم صحبت کرده‌ام و اگر تو این را بی‌ادبی دیگران تصور کنی، اشتباه می‌کنی.