مولاناغزل شمارهٔ ۲۳۸۰
پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه
توبه کردن از گناه آمد گناه
بس که گمره را کنی بس جست و جو
گمرهی گشته‌ست فاضلتر ز راه
منطقم را کرد ویران وصف تو
راه گفتن بسته شد مانده‌ست آه
آه دردت را ندارم محرمی
چون علی اه می‌کنم در قعر چاه
چه بجوشد نی بروید از لبش
نی بنالد راز من گردد تباه
بس کن ای نی ز آنک ما نامحرمیم
زان شکر ما را و نی را عذر خواه
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه
توبه کردن از گناه آمد گناه
هوش مصنوعی: در برابر بخشش بی‌پایان تو، ای پادشاه، توبه از گناهان به وجود می‌آید و در واقع گناهان خود را نمایان می‌کنند.
بس که گمره را کنی بس جست و جو
گمرهی گشته‌ست فاضلتر ز راه
هوش مصنوعی: به خاطر جست‌وجوهای مکرر، شخص گم‌راه و بی‌خیال از اصل مسیر، در واقع از راهی که در پیش دارد، بیشتر گم شده است.
منطقم را کرد ویران وصف تو
راه گفتن بسته شد مانده‌ست آه
هوش مصنوعی: منطق و استدلال من به خاطر تو از هم پاشیده شده و دیگر نمی‌توانم به راحتی درباره‌ات صحبت کنم. اکنون فقط حسرت و آهی در دل دارم.
آه دردت را ندارم محرمی
چون علی اه می‌کنم در قعر چاه
هوش مصنوعی: من دردی ندارم که با کسی در میان بگذارم، مثل علی که در عمق چاه صدای آهش بلند شده است.
چه بجوشد نی بروید از لبش
نی بنالد راز من گردد تباه
هوش مصنوعی: اگر نی در بند فریاد بزند، راز من آشکار خواهد شد و این موضوع باعث می‌شود که دل من دچار مشکل شود.
بس کن ای نی ز آنک ما نامحرمیم
زان شکر ما را و نی را عذر خواه
هوش مصنوعی: بس کن ای نی، چون ما از این رازها بی‌خبر هستیم. از آن شکر که ما را نمی‌فهمی، و مایه‌ی درد ما و نی، عذرخواهی کن.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۳۸۰ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1398/05/28 21:07
منصور قربانی
مولانا اشاره به عظمت عفو وبخشش الهی دارد که بفرمایش امام سجاد درصحیفه: یامن سبقت رحمته امام غضبه.ای خدائیکه پیشوا و جلودار غضبت هم ،صفت رحمتت است.دراین جا مولانا به ناله های حضرت علی در دل چاه اشاره مینمایدوچه زیبا میگوید