هوش مصنوعی: یک جام از صد هزار جان به بلند بگیر و بدان که ارزش ما بیشتر از این است.

هوش مصنوعی: ما از خودمان دست کشیدیم و به خود آمدیم، و هیچ کجا نمی‌رویم و در اینجا می‌مانیم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شراب ما را به یک رنگ و حالتی درمی‌آورد که ما و معشوقمان یکی شویم و هیچ جدایی بین ما نباشد. یعنی در حالت عشق و مستی، ارتباط عمیق و نزدیکی میان دو انسان به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که درویش از خودخواهی و خودپسندی خالی شده است و از دیگران می‌خواهد که به او از شراب فقر و نیاز خود بدهند. به نوعی، او در پی رسیدن به روحی والاتر و آزادتر است و از تعلقات مادی فاصله گرفته است.

هوش مصنوعی: بلند شو و کمان را به زه‌اش بزن. ما مانند کمان و شراب هستیم که به هم پیوند خورده‌اند.

هوش مصنوعی: عقل فعال و پرتوان به همین دلیل است که این عاقبت، نصیب کسی می‌شود که سن و سالش بیشتر است و تجربه‌های زیادی دارد.

هوش مصنوعی: ما نگران نیستیم، زیرا چه کسی تاکنون دیده است که تو بار را به دوش بکشی و او به تو خیانت کند؟

هوش مصنوعی: به سوی شهر برو و از غم‌ها فاصله بگیر، از خانه‌ای که به عاریه گرفته‌ای خارج شو.