هوش مصنوعی: ای دل، آیا می‌دانی به کجا می‌روی یا نه؟ از خیال و خواسته‌های حقیر و بی‌ارزش خودت دور شو.

هوش مصنوعی: در مهمانی و محفل، شاهی به اندازه‌ای درخشان و تابناک است که مانند ماهی روشن می‌درخشد. اینجا در دو جهان چنان اثری از او هست که به هیچ‌وجه نمی‌توان یک مکان خاص را فقط به او اختصاص داد.

هوش مصنوعی: اگر در دوران حکومت سلطانی، کسی به بیهوده‌گویی مشغول شود، جان او چه ارزشی دارد در خدمت محبوب واقعی؟

هوش مصنوعی: اگر جان بدخواهی در مورد تو سخن بگوید، با او با دقت برخورد کن و اجازه نده که شایعات بیشتر شوند.

هوش مصنوعی: در یک باغ، یک دانه جابجا می‌شود و داد و ستدی صورت می‌گیرد. پس از آن، کسانی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، به شوق و شعف می‌گویند: چه دانه خوبی!

هوش مصنوعی: ملکه‌ای را می‌بینیم که مانند ماه می‌خندد و زیبایی‌اش دو برابر است. خوشا به حال کسانی که بدون زحمت و دردسر از زیبایی او بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: شمس الحق تبریزی اشاره به شخصیتی دارد که اگر کسی به او نزدیک شود و از او بهره‌مند گردد، مانند پرنده‌ای می‌شود که در ارتفاعات آسمان نشسته است و برای خود جایی امن و راحت ایجاد می‌کند.