گنجور

غزل شمارهٔ ۲۳۲۰

بی‌برگی بستان بین کآمد دی دیوانه
خوبان چمن رفتند از باغ سوی خانه
زردی رخ بستان کز فرقت آن خوبان
بستان شده گورستان زندان شده کاشانه
ترکان پری چهره نک عزم سفر کردند
یک یک به سوی قشلق از غارت بیگانه
کی باشد کاین ترکان از قشلق بازآیند
چون گنج بدید آید زین گوشه ویرانه
کی باشد کاین مستان آیند سوی بستان
سرسبز و خوش و حیران رقصان شده مستانه
ز انبار تهی گردد پر گردد پیمانه
آن عالم انبار است وین عالم پیمانه
پیمانه چو شد خالی ز انبار بباید جست
ز انبار نهان کان جا پوسیده نشد دانه

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بی‌برگی بستان بین کآمد دی دیوانه
خوبان چمن رفتند از باغ سوی خانه
هوش مصنوعی: درختان بی‌برگ شده‌اند و در این روز دیوانگان به‌خاطر زیبایی خوبان به میدان آمده‌اند، در حالی که گل‌ها به سمت خانه‌های خود رفته‌اند.
زردی رخ بستان کز فرقت آن خوبان
بستان شده گورستان زندان شده کاشانه
هوش مصنوعی: رنگ زرد به چهره باغ آمده و به خاطر دوری از آن زیبایانی که در دل باغ بودن، اینجا تبدیل به قبرستان و زندانی برای زندگی شده است.
ترکان پری چهره نک عزم سفر کردند
یک یک به سوی قشلق از غارت بیگانه
هوش مصنوعی: دختران زیبای ترک به سوی محل سکونتشان به راه افتادند، یکی پس از دیگری، تا از دست دشمنان دور شوند.
کی باشد کاین ترکان از قشلق بازآیند
چون گنج بدید آید زین گوشه ویرانه
هوش مصنوعی: کی وقت آن می‌رسد که این ترک‌ها از پناهگاه خود بیرون بیایند؟ چون گنجی ارزشمند را ببینند، از این گوشه‌ی ویرانه به سوی آن خواهند آمد.
کی باشد کاین مستان آیند سوی بستان
سرسبز و خوش و حیران رقصان شده مستانه
هوش مصنوعی: چه زمانی آن مستان به سوی باغ سبز و دل‌نشین خواهند آمد و در حالتی شاداب و گیج، به رقص می‌پردازند؟
ز انبار تهی گردد پر گردد پیمانه
آن عالم انبار است وین عالم پیمانه
هوش مصنوعی: وقتی انبار خالی می‌شود، پیمانه پر می‌شود. آن عالم مانند انباری است و این عالم مانند پیمانه‌ای است که از آن مایه می‌گیریم.
پیمانه چو شد خالی ز انبار بباید جست
ز انبار نهان کان جا پوسیده نشد دانه
هوش مصنوعی: وقتی پیمانه خالی می‌شود، باید به دنبال منبعی جدید بگردی. در جایی که هنوز دانه‌ای خراب نشده است، می‌توان امید به پیدا کردن خوراک تازه داشت.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۳۲۰ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1397/07/26 01:09
شقایق عسگری

این غزل زندگی و زندگی پس از مرگ به زیباترین شکل وصف کرده.
زمستان، قشلاق، هجرت یاران،پر شدن پیمانه و تهی شدن انبار...
اشعار مولانا روح نوازش میده.