هوش مصنوعی: تو از زمانی که نسیم صبح به تو می‌رسد، سبکتر و زودگذرتر می‌شوی. هیچ‌کس نمی‌تواند از این لحظه‌ی زیبا سیر شود و در آن بماند، ای جانا.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که صحبت از زندگی و مرگ می‌شود، چه زمانی ممکن است کسی از زندگی ماندگار بماند یا سیر شود؟ تنها آن لحظه‌ای که خدا به یحیی (علیه‌السلام) دستور داد زنده شود، می‌تواند سرآغاز این امر باشد.

هوش مصنوعی: هنگامی که دهان گور دوباره باز شود و از آن لقمه‌ای گرفته شود، این نشان‌دهنده زنده شدن تن و بازگشت حیات به آن است.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانم از دم تو بهره‌مند شوم و بر روی دریا سوار شوم، نیاز دارم که هوا و شرایط محیطی به قدری مساعد باشد که کیسه‌ام پر از باد شود.

هوش مصنوعی: پادشاهی را تصور کن که روزی در جهانی زندگی می‌کند که هیچ گیاهی از زمین نمی‌روید و فقط بیابانی خالی وجود دارد. در این جهان خالی، نشان می‌دهد که روزهای بد و بحران‌ها ممکن است به وجود آیند و وجود محبت و زندگی جای خود را به خشکی و بی‌حالی دهند.

هوش مصنوعی: نگران نباش، زیرا این لحظه نیز گذراست و دمی دیگر فرا می‌رسد. وقتی بادی از کنار لب تو بگذرد، بوی آن در جا خواهد ماند.