گنجور

غزل شمارهٔ ۲۳۰۲

هشیار شدم ساقی دستار به من واده
یا مشک سقا پر کن یا مشک به سقا ده
نیمی بخور ای ساقی ما را بده آن باقی
والله که غلط گفتم نی نی همه ما را ده
ای فتنه مرد و زن امشب در من بشکن
رخت من و نقد من بردار و به یغما ده
خواهی که همه دریا آب حیوان گردد
از جام شراب خود یک جرعه به دریا ده
خواهی که مه و زهره چون مرغ فرود آید
زان می که به کف داری یک رطل به بالا ده

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هشیار شدم ساقی دستار به من واده
یا مشک سقا پر کن یا مشک به سقا ده
هوش مصنوعی: به هوش آمدم و از ساقی خواستم که یا جامی برایم پر کند، یا مشک آب را پر کند و یا اینکه مشک را به سقا بدهد تا من بتوانم از آن بنوشم.
نیمی بخور ای ساقی ما را بده آن باقی
والله که غلط گفتم نی نی همه ما را ده
هوش مصنوعی: ای ساقی، نصفی از آن نوشیدنی را به من بده و بخش باقی‌مانده را هم به من بده. قسم می‌خورم که قبلاً اشتباه گفتم، نه نه، همه‌اش را به من بده.
ای فتنه مرد و زن امشب در من بشکن
رخت من و نقد من بردار و به یغما ده
هوش مصنوعی: ای شور و شوقی که مردان و زنان را به وجد می‌آوری، امشب بر من سلطه پیدا کن. لباس و دارایی من را بگیر و به غارت ببر.
خواهی که همه دریا آب حیوان گردد
از جام شراب خود یک جرعه به دریا ده
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی همه دریا پر از آب زندگی و نشاط بشود، باید فقط یک جرعه از شراب خود را به دریا ببخشی.
خواهی که مه و زهره چون مرغ فرود آید
زان می که به کف داری یک رطل به بالا ده
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که ماه و زهره مانند پرنده‌ای پایین بیایند، از این می که در دست داری باید یک رطل (مقداری) به بالا بدهی.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۳۰۲ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۲۳۰۲ به خوانش فاطمه زندی