انسان با دوست از خود بیرون می آید
دوست نقش مرکزی در راه و روش جلال دین دارد
عشق، ساقی، مستی، می و شادی همگی در وجود دوست است، گل نشانه انسان شاد و رها و آزاده و بخشنده و خندان است، نقشی که از روز نخست هستی به انسان داده است و نقشی است که به جان داده است و انسان جان جانفزا دارد و مستی را در هستی گسترش میدهد و هستی با مستی گسترش می یابد و جلال دین با دوست بالاترین مستی را تجربه کرده است