هوش مصنوعی: گروهی از انسان‌ها در این گوشه در سایه دل‌های خود پنهان شده‌اند و در عین حال، نور حقیقت و آگاهی از دلشان بر روحشان تابیده است.

هوش مصنوعی: هر ستاره‌ای مانند ناهید (زهره) شده و هر ذره‌ای مانند خورشید درخشان است. در مقابل آنها، خورشید و ستاره‌ها به اندازه یک ذره کوچک و سرگردان به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: آنان که عقل و دل خود را گم کرده‌اند، جان خود را به سوی آسمان می‌برند و مانند بردگان بدون سرپناه و نشانه، هر یک به نوعی مانند سامانی و بزرگ‌مائی همچون کیخسرو و سلطان می‌شوند.

هوش مصنوعی: در طول دنیا خیلی افراد در تلاش برای موفقیت و پیشرفت جان خود را فدای هدف‌های‌شان کرده‌اند. اکنون تو نیز باید به سفر خود ادامه دهی و نگاهی به مردمی بیندازی که تمام وجودشان را وقف زندگی و اهدافشان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: با این بخشش الهی و این زیبایی و جوانی، ببین چگونه پرستندگان در حال جذب و تسلیم فرمان او هستند.

هوش مصنوعی: دل‌های آن‌ها مانند آینه‌ای صاف و بی‌آلایش است و از کینه و حسد پاک‌اند. دل‌هایشان همچون میدان بزرگی است که برای بزرگ‌منشی و عظمت سلطان آماده شده است.

هوش مصنوعی: از شوق و هیاهوی آنها و از لب‌های شیرینی که دارند، نوشیدنی و شراب در شهر ما به قیمت ارزانی رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر دیشب در غیاب من بودی، نگران فتنه من نباش. باقی ماجرا این است که افرادی بدون هویت و شخصیت واقعی خود، به سخن گفتن پرداخته‌اند.

هوش مصنوعی: من برای مدتی زبانم را بند می‌آورم، چون به خودم وابسته‌ام. تا زمانی که دلم هنوز از این حالت شادی و مستی پر باشد.

هوش مصنوعی: سلطان واقعی، جان شمس الحق تبریزی است. هر انسانی به واسطه او مانند دریا ارزشمند شده و هر جسمی از او به مانند مرجان زیبا و باارزش گشته است.