هوش مصنوعی: ای قمر، چقدر زیباست که دو قمر در کنار هم قرار دارند و نورشان بر حریم عشق تابیده است، تا دل‌ها آرامش یابند و از فتنه‌ها در امان بمانند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی نشان می‌دهد که درختان با شاخ و برگ‌های خود، در آسمان سر به فلک کشیده‌اند و به قلب‌های ما رحمت می‌بارند تا از مشکلات و سختی‌ها دوری کنیم. احساس آرامش و امید را به تصویر می‌کشد که در دل طبیعت نهفته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که تو به او ضربه زدی، گردنش بلندتر شد. و هر کسی که به او آسیب زدی، به قدری بزرگ و گسترده شد که مانند خرمن (دانه‌های انبار شده) به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به سرش آسیب می‌زند، همواره به آسمان تکیه می‌کند و هر کسی که در تلاش و کوشش باشد، جهان برایش روشن و واضح می‌شود.

هوش مصنوعی: ای سرزمین جاودانه، خوشا به حال کسی که در تو سکونت گزیند؛ چراکه تو منبع برکات و جایگاه ثمرات هستی.

هوش مصنوعی: آیا شب‌های تاریک به نور سحر نمی‌رسند؟ در هر نگاهی، زیبایی و روشنایی وجود دارد که از آن بهره‌مند می‌شویم.

هوش مصنوعی: هر کسی که لذت و خوشی را رها کند و به سمت وفاداری برگردد، خداوند با لطف و کرمش او را دوباره به خود جذب خواهد کرد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که مرا می‌کشد زیرا تو که از دست من رها شده‌ای، کجا می‌روی؟ به من برگردید! ای کسانی که ایمان آورده‌اید، توجه کنید.

هوش مصنوعی: زمان وصل ما فرا رسیده است. بوی او را استشمام کردیم، پس برخیزید تا یقین پیدا کنید.

هوش مصنوعی: بقیه ما از اینجا به بعد، در عرفات جا گرفته‌ایم، گروهی که خوبی‌ها را آغاز کرده و به آن زیبایی بخشیدند.

هوش مصنوعی: ای دل و دیده، به حرف‌های معشوق خود توجه کن و از کنار او دور نشو. تو و من نمی‌توانیم او را از یاد ببریم.

هوش مصنوعی: در حضور خودم به یاد تو، مقام و شان تو را می‌ستایم و این‌چنین به خود می‌بالم که از تو سخن می‌گویم و به خود می‌نازم.

هوش مصنوعی: عشق به ما صحبت می‌کند، سکوت کنید و به دقت گوش دهید؛ زیرا زبان ما در هنگام دیدار، حرف‌هایی برای گفتن دارد.

هوش مصنوعی: من زبان خود را بستم و دل تو به حرف آمد، به خاطر تو تلاش زیادی کردم و برای تو زحمت کشیدم.

هوش مصنوعی: با دلگشایی و زیبایی در گل‌ها و شیرینی‌ها شاد باشید و زیبایی‌ها را به خاطر لطف خداوند ببینید؛ همچون تازه‌ای که میان سیب و انار چیده می‌شود و در دل می‌فشارد.