هوش مصنوعی: نیمی از مسیر زندگی را با لبخند تو طی می‌کنم، ای کسی که هزاران آفرین بر زیبایی لب‌ها و دندان‌هایت می‌گویم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از جان خودش راضی نمی‌شود، ای پسر، تو تمام وجود منی؛ جان من و تو یکی است.

هوش مصنوعی: من در حال تجربه تشنگی و عطش هستم و در شرف مرگ و زندگی قرار دارم. دوری از آب برایم دشوار است چون من تابع و وابسته به دوران تو هستم.

هوش مصنوعی: تو به من توجه می‌کنی و همه چیز را به خاطر من انجام می‌دهی، تا زمانی که من بتوانم از دل تو و از درون خودم بیرون بیایم.

هوش مصنوعی: هرچند که دستانم از هم جدا شده‌اند، اما دست من به تو تعلق دارد. بدون تو و دستانت، دستان من چه کاری می‌توانند انجام دهند؟

هوش مصنوعی: عشق تو به من گفت که ای کیا، به حرم ما بیا تا هیچ دزدی نتواند به حرمت تو آسیب برساند.

هوش مصنوعی: گفتم ای صاحب قدم، به این در نزدیک شدم تا دل دربان تو از من آزرده نشود.

هوش مصنوعی: به او گفته شد که هم به دنیای درونی خود آگاه هستی و هم به دنیای بیرونی. تو در هر دو جهان، چه درون و چه بیرون، جایگاه و وضعیت خود را داری.

هوش مصنوعی: سکوت کن و دیگر نخوان، همین اندازه کافی است. تا ابد می‌خواهم بروم و از سفره تو و دیگران جدا شوم.